Na alle genodigde en ongenodigde (ja, voel u maar aangesproken meneer de cucaracha) gasten is het hier vanavond oorverdovend stil...
Sarah is eventjes wedergekeerd naar Belgie om zich te verenigen met haar Jelle en Thoor is zoals jullie ondertussen wel of niet wisten vollen bak aan het meedraaien in een bar hier in het centrum. Wat oorspronkelijk bedoeld was als een jobJE is ondertussen uitgegroeid tot een serieuze JOB. Het feit dat én de baas én het voltallig mannelijk personeel een mannenkontje niet te versmaden vinden en dat Thoor zijn brede borstkast als een ware lekkernij wordt gezien, heeft daar natuurlijk iets mee te maken. Er zijn zelfs al onderlinge ruzies ontstaan tussen de lovers over wie te veel aandacht krijgt van Thoor en wie nu eigenlijk de mooiste is...
Ongelooflijk onnozele praat dus die Thoor niet ongevleid over zich laat gaan. Ondertussen leert hij Spaans, ontmoet hij nieuwe mensen en schuift hij stiekem af en toe een gratis drankje over de toog naar zijn trouwe deernes: Sarah en ik...
Maar waar ik wil komen met dit hele relaas is: vanavond zit ik moederziel alleen in ons grote, boze appartement. Hoewel ik in Belgie eindeloos kon genieten en echt nood had aan tijd alleen, is die behoefte hier als sneeuw voor de zon verdwenen. Vanaf de eerste dag ben ik hier nog geen moment alleen geweest: bezoek, feestjes, etentjes, vrienden over de vloer, zelf op stap, huisgenoten die mensen op bezoek hebben,... De tijd staat hier geen moment stil. We zitten hier verdorie al een half jaar en het is voorbijgevlogen als niets...
En zo komt het dus dat ik hier vanavond eventjes een moment alleen had om wat te leuteren over tijden die komen en gaan en liefde die altijd zal blijven bestaan. Misschien een geluk dat ik hier nog niet veel alleen geweest ben of deze blog stond vol met zulk gezever! Ik denk dat het tijd wordt om nog eens met mijn wimpers te gaan wapperen voor zo een gratis drankje...

We dachten er vanaf te zijn...

...helaas vond ik deze kleine snuiter vanmorgen in onze badkamer.

Muchas visitas!

Hehe, wegens mijn tegenwoordige "stressy" leven liet den blog even op zich wachten...Nu is het hier terug rustig, in stil contrast met de laatste weken. We kregen namelijk heel wat bezoek over onze Spaanse vloer!
Willem, Centina, Delphine, H'arne, Ruben, Sarah en Charlot om ze maar allemaal in één adem te noemen. Met wat heen en weer geschuif van de meubels en wat gezeul met slaapzakken en matjes kregen we iedereen toch deftig in onze piso geïnstalleerd.

Centina hield ons in spanning of ze nu al dan niet haar pizza ging laten zien maar helaas kwam daar niets van in onze piso (lees "huis"). Willem bracht me terug in Hollandse sferen (nog es thanx voor den DVD maat!) en ik zag dat Delphine best goed kon aarden in de Fox Congo (de plaatselijke Decadance met hoog gehalte black people en hete lijven).

H'arne & Ruben kozen dan weer voor een mix tussen Marrokaans en Barcelonees terwijl Sarah en Charlot getuige waren van de grootste boteillon (meer dan 5000 man) van Valencia.

Nu is het hier weer pijs en vree en hebben we na het ge-city-gids (met weer een hoop kilometers op onze teller) terug tijd om even op adem te komen en ons batterijtje terug op te laten voor 5 dagen van feesten. FALLAS...

Foto's Willem, Centina & Delphine: http://picasaweb.google.nl/Katrinita.en.El.Thoro.in.Valencia/WillemCentinaDelphine

Foto's Sarah & Charlot: http://picasaweb.google.nl/Katrinita.en.El.Thoro.in.Valencia/SarahCharlot

Heeeellllleeeeppp!!!! De tijd gaat veel te snel.....

Er volgt binnenkort weer een blogje... maar het is Thoor zijn beurt en ik krijg hem maar niet zo ver om er aan te beginnen. Dus boze fanmail mag bij deze naar hem gericht worden!! Hoe u vooral niet in.

Ode aan België

Het land van lekker brood en koffiekoeken-efficiëntie-lekkere snoepen-vooral aardbeien en draculatanden-yummie chocolade-bijna gratis tandarts-rappe mensen-stress-we love it!-goedkope cafés-vettige frieten-scholen van hoog niveau-vrienden en familie-veel te snelle kassiersters-normale buren-frikandellen-biefstuk met frieten-waar we begrepen worden-dat moeite heeft met regeringen vormen-dat steun verleent aan stoute terroristen-waar geen hanenkammen, kippenbloed en varkenskopvellen in de rekken liggen-niet naar bleekwater-smakend kraantjeswater-waar gerecycleerd wordt-waar de kakkerlakken niet vrolijk overal aanwezig zijn-waar je niet verbrand door een fietstochtje te maken-waar films niet gedubd worden-waar véél knappe mannen wonen-waar de bedden lang genoeg zijn-waar lawaai onbeleefd is-waar vuurwerk enkel bij speciale gelegenheden afgeschoten wordt-waar alles tot in het oneindige georganiseerd wordt-waar mensen gewoon toegeven dat ze de weg niet weten in plaats van u verkeerd te sturen-waar de siesta niet bestaat-van vele soorten kaas-van Dr oetker-waar fietspaden overal liggen-waar trompen bijna nooit gedaan wordt-waar sauna's niet gay zijn-waar we niet moeten rekenen op internet voor contact met vrienden- van grote porties- van pralines- van duidelijkheid- van gebakken lookworsten- van nachtwinkels- van goeie muziek in de cafées- waar mannen 'nee' verstaan- van de Di en het Kruidvat- en veel meer...

Ons teergeliefde Valencia

We zitten in de helft... en daar hebben we nu al spijt van. Want over de helft betekent dat ons grote avontuur eigenlijk begint af te tellen. Wat we vermoedden dat ging gebeuren, gebeurde. We zijn de moeilijke momenten opeens vergeten, gemis heeft plaatsgemaakt voor zin voor meer. Onze vriendenkring blijft zich maar uitbreiden, we maken alsmaar meer plannen en beseffen achteraf dat we totaal geen tijd genoeg zullen hebben om alles nog te doen. Opeens ademen we de valenciaanse lucht in met nu reeds een gevoel van melancholie. Ik kan me levendig inbeelden dat ik eens terug in België zal terugdenken aan Valencia met heimwee...