Hoe wij onze zalige zondag vullen...

Rustig en kalm werden wij wakker. Met een vers fruitsapje installeerden we ons op ons gezellige balkonnetje. We werkten een beetje voor school, schreven een verhandelingetje, discussieerden een beetje over de leerstof. Daarna namen we rustig een douche. Aangekleed en wel gingen we een uitstapje maken naar de rommelmarkt. We kuierden een beetje rond. We kwamen terug en maakten rustig en bedaard een slaatje, patatjes met lookboter,... We staken de barbecue aan. Na ons buikje rond te eten hielden we ons een beetje bezig met lezen, luieren en wat een mens zo allemaal doet op zondagmiddag. Daarna maakten we een wandelingetje in de stad. Eens te meer heel kalm en rustig. Volgens mij zijn we nu echt geïntegreerd....

Adios invierno?!?

Bij deze wil ik jullie laten meegenieten van de warme, zuiderse temperaturen. Dit was gisteren maar ook vandaag lijkt het een stralende dag te worden!
*Update: vandaag haalden we slechts 23 graden...

Fantastische mensjes

Was zonet mijn mailbox aan het uitkuisen en heb de reeds talrijke troost-, lach-, onnozele en praktische mails nog eens gelezen. Wat vind ik jullie toch allemaal fantastische mensjes!!!

Maja & Jurgen

Eventjes geleden al kwamen Maja & Jurgen op bezoek. Enkele foto's van hun tripje naar Valencia: http://picasaweb.google.nl/Katrinita.en.El.Thoro.in.Valencia/MajaJurgen

Vogelen

De 6de januari kwamen naar goeie gewoonte de 3 koningen langs in Spanje met veel lekkers. Wij besloten dat schouwspel te gaan zien en we waren niet alleen. Honderden mensen hadden hetzelfde idee. Temidden al het volk besloten we totdat de tres Reyes voorbijkwamen om de tijd te doden door wat te vogelen. Speciaal voor jullie hebben we dit op band vastgelegd!

Feliz año nuevo!

Aangezien we oudejaar “op zijn Spaans” wilden vieren namen Triene, Sofie, Francis en ik, op 30 december al het vliegtuig terug naar onze piso. Hier gearriveerd bracht ik Magali en Zita op de hoogte van onze aankomst. De chicas waren hier namelijk al een dagje eerder aangekomen. Met z’n tweetjes hadden ze als gekken Valencia al meerdere malen doorkruist. Zo probeerden geen enkele vierkante centimeter Valenciaans grondgebied ongezien te laten.
Een dagje later kwam onze volgende logé ook aan. Tobias, bij wie we bleven overnachten in Barcelona, kwam op zijn beurt in sneltempo Valencia verkennen. Zo was de groep van zeven volledig!
Om de overgang van oud naar nieuw te vieren moest iedereen in tenue naar keuze zijn. Zo ontstond er een bont gezelschap van katten, een zeerover, een 80ies margi, een jaren 50-badmode-defilé en een travestiet. Mooi mooi!!!
Om geluk te hebben in het komende jaar eten Spanjaarden op elk van de laatste 12 klokslagen een druif. Dit eeuwenoud gebruik konden we natuurlijk niet achterwege laten. Bij sommigen gaf dit na zes druiven al hilarische taferelen.
De dagen nadien verkende iedereen op eigen tempo Valencia wat verder. Tobias liet ons eens zijn oosterse kookkunsten zien *JAM* en Magali vertelde ons een mooie histoire over een “vispers”. Niet veel later moesten Tobias, Magali en Zita helaas al huiswaarts keren. Ze lieten onze piso een stukje stiller maar met mooie herinneringen achter...

Foto's: http://picasaweb.google.nl/Katrinita.en.El.Thoro.in.Valencia/Oudejaar

Die tijd van de maand...

Eens in de maand komt er bij ons iets kijken waar de meesten onder jullie ook geregeld last van hebben. Namelijk... de internetrekening. Aangezien we geen spaanse rekening hebben, moeten we iedere maand in de bank met onze factuur gaan betalen. Na eindeloos van bank naar bank te lopen op alle mogelijke uren van de dag (vóór, tijdens en ná de siesta) vonden we eindelijk welke bank ons kon helpen. Helaas bleek dat enkel te kunnen op een voor ons ondertussen onmenselijk vroeg uur. Jullie belgenlandbewoners en vroege vogels zullen ons wellicht willen lynchen als je hoort welk uur dat is. Maar het is wat het is, voor 10.30u is écht vroeg in Spanje. Zo komt het dat eens per maand een zware taak moet vervuld worden. Enkele dagen geleden was het weer zover. Om negen uur hoorde ik een klein stemmetje aan m’n slaapkamerdeur. “Katrien, we moeten gaan...” Sarah stond al klaar in haar meest sexy verschijning. Dat wil zeggen: lichtblauwe pyamabroek in haar zwarte botjes gepropt en een lange jas over haar oversized slaaptopje, haar rechtop langs alle kanten, heel kleine oogjes. Dus rolde ik ook maar uit mijn bed, al grommend (ik sta niet in voor mezelf als ik vroeg moet opstaan). Mijn mottigste trui over mijn slaapkleedje, een broek aan, zonder sokken in mijn schoenen, mijn krullebol die zonder enige moeite tegen de zwaartekracht in gaat. Kortom, we hadden er al veel beter uitgezien. Zonder verder een woord uit te wisselen, gingen we op weg naar de bank. Net voor we buiten gingen, maakte ik nog een grapje of we echt wel zo op straat konden komen. En toen gebeurde het onmogelijke. Iets waar we zelfs op dat vroege uur enkel heel hard mee konden lachen. We stapten nog maar net uit de deur toen een vijftal mannen ons kruisten en heel bewonderend begonnen te fluiten en “que guapa” (wat een schoonheid) te roepen. Zij vonden blijkbaar dat onze out-of-bed-look er best appetijtelijk uitzag. Sarah en ik wisselden een blik en konden alleen maar besluiten dat onze dag dan toch beter begonnen was dan waar we ons op hadden voorbereid. Nu, succes zo vroeg in de morgen of niet, de volgende keer is het toch thoor zijn beurt om te gaan betalen. We zullen zien hoe hij het ervan afbrengt.

Onze beste wenschen!

Voor het nieuwe jaar wensen wij jullie al het beste en nog veel meer!!!
En iedereen die een onweerstaanbare drang krijgt om naar Valencia te komen is meer dan welkom!

tres besos para vosotros

Katrinita en el Thoro