Die tijd van de maand...

Eens in de maand komt er bij ons iets kijken waar de meesten onder jullie ook geregeld last van hebben. Namelijk... de internetrekening. Aangezien we geen spaanse rekening hebben, moeten we iedere maand in de bank met onze factuur gaan betalen. Na eindeloos van bank naar bank te lopen op alle mogelijke uren van de dag (vóór, tijdens en ná de siesta) vonden we eindelijk welke bank ons kon helpen. Helaas bleek dat enkel te kunnen op een voor ons ondertussen onmenselijk vroeg uur. Jullie belgenlandbewoners en vroege vogels zullen ons wellicht willen lynchen als je hoort welk uur dat is. Maar het is wat het is, voor 10.30u is écht vroeg in Spanje. Zo komt het dat eens per maand een zware taak moet vervuld worden. Enkele dagen geleden was het weer zover. Om negen uur hoorde ik een klein stemmetje aan m’n slaapkamerdeur. “Katrien, we moeten gaan...” Sarah stond al klaar in haar meest sexy verschijning. Dat wil zeggen: lichtblauwe pyamabroek in haar zwarte botjes gepropt en een lange jas over haar oversized slaaptopje, haar rechtop langs alle kanten, heel kleine oogjes. Dus rolde ik ook maar uit mijn bed, al grommend (ik sta niet in voor mezelf als ik vroeg moet opstaan). Mijn mottigste trui over mijn slaapkleedje, een broek aan, zonder sokken in mijn schoenen, mijn krullebol die zonder enige moeite tegen de zwaartekracht in gaat. Kortom, we hadden er al veel beter uitgezien. Zonder verder een woord uit te wisselen, gingen we op weg naar de bank. Net voor we buiten gingen, maakte ik nog een grapje of we echt wel zo op straat konden komen. En toen gebeurde het onmogelijke. Iets waar we zelfs op dat vroege uur enkel heel hard mee konden lachen. We stapten nog maar net uit de deur toen een vijftal mannen ons kruisten en heel bewonderend begonnen te fluiten en “que guapa” (wat een schoonheid) te roepen. Zij vonden blijkbaar dat onze out-of-bed-look er best appetijtelijk uitzag. Sarah en ik wisselden een blik en konden alleen maar besluiten dat onze dag dan toch beter begonnen was dan waar we ons op hadden voorbereid. Nu, succes zo vroeg in de morgen of niet, de volgende keer is het toch thoor zijn beurt om te gaan betalen. We zullen zien hoe hij het ervan afbrengt.