Over shit gesproken...

A pretty shitty thing is ...A CUCARACHA! Enkele dagen geleden stond ik gezellig aan het fornuis een kipje te stoven zodat de chicas maar de voetjes onder tafel hadden te schuiven. Helaas werd mijn kookpartij opgeschrikt door een minder leuk voorval.
Op een gegeven moment besliste ik wat kippenbouillon uit de kast te halen. De kakkerlak die zich genesteld had in het mandje met kruiden en dergelijke zat zich te versmaden aan al dat lekkers. Hij (of zij) werd dus in zijn drukke bezigheid gestoord en besloot wijselijk het hazenpad te kiezen. Jammergenoeg liep dat pad via mijn schouder-borst-buik (ik stond te koken in bloot bovenlijf)...

Met een welgemeende "What the fuck???" en nog maar half beseffende wat er gebeurde greep ik naar de anti-cucaracha-spray. Nog even verschool het beestje zich achter het fornuis maar we beseften allebei dat er maar één van ons dit verhaal zou kunnen verder vertellen.

Onder het motto "de aanval is de beste verdediging" drukte mijn vinger zachtjes maar zelfverzekerd op de spuitbus. Na nog wat licht verzet blies Mr. Cucaracha zijn laatste adem uit.

Na ons kipje opgegeten te hebben gingen Katrien en ik de hele keuken te lijf met bleekwater. Dit gebeurde in ons ondergoed om geen vlekken te maken op onze kleren, een schoon zicht! Alles moest eraan geloven: de vloer, de kasten, het fornuis en zelf achter het fornuis werd er zorgvuldig "gefrot". Foto's hiervan zijn te zien op: http://picasaweb.google.nl/Katrinita.en.El.Thoro.in.Valencia/LaCucaracha

Enkele dagen later werden we 'snachts opgeschrikt door een gillende Elise. In alle staten stond ze te springen op haar bed terwijl ze riep "NE KAKKERLAK, NE KAKKERLAK ONDER MIJN BED!". Nog slaapdronken probeerde ik in de chaos alle kalmte te bewaren. Ook Katrien en Sarah kwamen ter hulp gesneld terwijl Elise nog steeds stond te springen op haar bed. En ja, niet veel later kwam er een mooi exemplaar van onder haar bed gekropen. Terug met de spuitbus in de aanslag zagen we dat de kakkerlak de verkeerde keuze maakte door achter de deur te kruipen. Hij kon geen kant meer op! Ik keek hem recht in de ogen en met een "Hasta La Vista, baby" was de klus snel geklaard. Begrijpelijk besloot Elise die nacht maar in Sarah haar kamer te gaan slapen. Helaas kon geen van ons vieren nog met een gerust hart de slaap vatten...